“Waar anderen een stap terug doen, stappen wij vooruit”
27 december 2022
Sander, ploegchef kazerne Stadshart
Eerste kerstdag 1987. De bemanning van de tankautospuit Archipel is net aangeschoven voor hun kerstdiner als zij gealarmeerd worden voor een brandmelding in het cellencomplex van het naastgelegen politiebureau. Deze brand zal uiteindelijk de geschiedenisboeken ingaan als een brand met fatale afloop voor twee brandweercollega’s, Fred la Haye en René de Ruiter.
Op de herdenkingswand in het hoofdkantoor van de Veiligheidsregio Haaglanden hangt een plaquette die herinnert aan dit incident. Maar er hangen meerdere herdenkingsplaquettes die elk hun eigen verhaal vertellen.
Neus op de feiten
Sander, ploegchef op kazerne Stadshart, hecht veel waarde aan die verhalen. “Er blijkt uit dat het niet altijd vanzelfsprekend is dat we na een dienst weer gezond naar huis gaan”, vertelt Sander. “Daar moeten we ons wel bewust van zijn en blijven. Wanneer je je in de verhalen er achter verdiept, word je met de neus op de feiten gedrukt. En natuurlijk hebben we er onze lering uit getrokken. Maar tijden veranderen, materialen veranderen en brand verandert daarin mee. Ik ben blij dat er in de afgelopen 35 jaar bij ons geen plaquette meer is bijgekomen. Op mijn dienstdag ben ik echt niet de hele dag bewust bezig met de gevaren van ons vak. Maar we moeten wel scherp blijven. Voor mij is het allerbelangrijkste dat de mensen die ’s ochtends in dienst komen, de volgende ochtend ook weer gezond naar huis gaan.”
Niet alleen brandjes blussen
“Ik word ook een dagje ouder, dus ga je meer dingen zien. Of anders zien. We hebben een zwaar beroep en de impact van incidenten wordt wel eens onderschat. Want het is niet alleen brandjes blussen. Waar anderen een stap terug doen, stappen wij vooruit. Dat is een cliché, maar het is wél waar. Incidenten bespreken regelmatig na in de ploeg. Dat is belangrijk. Zo krijgen we begrip voor elkaar en worden we als ploeg beter. Maar wanneer je in dienst komt moet je 100% aanstaan, dat is mijn mening. Het is niet zo dat de omgekomen collega’s niet de juiste focus hadden. Je kunt de omstandigheden bij een incident nooit voorspellen. Dus moet je getriggerd blijven voor wat er om je heen gebeurt. Het blijkt niet altijd vanzelfsprekend dat een incident goed verloopt. De plaquettes hangen er niet alleen ter herinnering aan de omgekomen collega’s, maar ook om ons scherp te houden.”
