Het balletje gaat rollen
08 mei 2023
Benjamin, Beleidsmedewerker Incidentbestrijding Gevaarlijke Stoffen
Een tijdje geleden werd ik gevraagd voor een interview voor het personeelsblad van Veiligheidsregio Haaglanden over de opleidingen die ik volg en mijn ambities binnen de organisatie. Naar aanleiding daarvan werd ik enkele weken later gevraagd of ik een column wil schrijven over de opleiding die ik volg.
Daarop heb ik ja gezegd. Op deze wijze kan ik wat meer laten zien hoe mijn loopbaan bij de VRH is begonnen, welke kansen en mogelijkheden ik heb gekregen én gegrepen en wat ik nu ga doen.
Hoe het begon
Voor de columnreeks die door mij wordt verzorgd, lijkt het mij handig om deze eerste te wijden aan wat voorgeschiedenis. Ik wil er geen logboekreeks van maken, maar als intro is het handig om een beetje beschrijven wat mijn achtergrond is. Ik beloof er met zevenmijlslaarzen doorheen te stappen.
Als jochie heb ik er nooit aan gedacht om brandweerman te worden. Dat ik op mijn dertigste met dit vak begon, was op zijn zachts gezegd zeer onverwacht. Mijn idee was om na de middelbare school het vak Geschiedenis te gaan studeren om daarna voor de klas te gaan staan. Het inschrijven voor de opleiding was geslaagd. Dat was dan ook gelijk het enige dat ik had bereikt. Op je negentiende is alles in de wereld interessanter dan uren, dagen, weken, maanden, jarenlang in een bibliotheek zitten en stof op je schouders te voelen groeien. Na een aantal jaar aanrommelen stopte ik met de studie.
Wat toen? Ja, werken natuurlijk. Ik had vanaf begin pubertijd al vele baantjes gehad en werkte op een gegeven moment – ook tijdens mijn studie- bij een bioscoop en in een kroeg. Inmiddels had ik mijn huidige vrouw ontmoet, die al twee kinderen had. Dus: zorgen voor brood op de plank. Van de bios en de kroeg had ik afscheid moeten nemen. Om de huur te kunnen betalen moest ik zo snel mogelijk gaan solliciteren. Maar ja, geen diploma behaald na de middelbare school, en wie zit er nou te wachten op iemand die geen opleiding heeft afgemaakt?
Gelukkig zijn er vrienden op de wereld. Dankzij een maatje kreeg ik een baan bij een aannemer. Ik heb er een toptijd gehad. Ik leerde veel van het vakmanschap van de timmermannen, loodgieters, metselaars en elektriciens.
In Delft woonde ik met mijn gezin in dezelfde straat als de brandweer. Toen de oudste zeven werd, hadden we voor zijn verjaardagsfeestje een speurtocht uitgezet. We mochten bij de brandweer langs. Een geweldige middag hadden we. De jochies hadden het er weken later nog over. En bij mij ... ging er een balletje rollen!
