In de inhoud
11 augustus 2023
Benjamin, Beleidsmedewerker Incidentbestrijding Gevaarlijke Stoffen
Even terug naar het instructeursschap van de vorige column, aangezien het indirect invloed heeft gehad op mijn uiteindelijke studiekeuze.
In mijn instructeursopleiding leerde ik om te gaan met het menselijke gedrag en manieren om de lesstof over te brengen. Waar ik zelf over moest nadenken, was waarin ik les wilde geven. Waarschijnlijk weet je al van tevoren waarin je na de opleiding instructie gaat geven. Dat is meestal waar je interesse ligt. Dat kan zijn in het duiken, surf rescue, technische hulpverlening, gevaarlijke stoffen of misschien juist in het algemene brandweerwerk. Mijn interesse lag bij brand. Echter, op inhoudelijk gebied was er voor dit onderwerp geen vervolgopleiding. Daarom ging ik zelf op kennis jagen.
Waar begin je als je ergens echt kundig in wilt worden? Plots herinnerde ik mij dat ik een les over brand kreeg ergens in mijn eerste jaren. Deze les was anders dan anders. Ik hoorde zaken die ik nooit eerder had gehoord. En vooral: de bezieling van degene die de les gaf. Zeer inspirerend. Zo wilde ik ook met mijn vak omgaan. Dus heb ik een aantal jaren later bij hem aangeklopt. Paul gaf mij een aantal titels van boeken. Een ervan was het inmiddels mondiaal omarmde boek over brandverloop van Karel en Siemco. Een super basis om het fenomeen brand beter te leren begrijpen. Een van de leukste onderdelen vond ik de natuurkundige formules, op begrijpelijk niveau. Mijn innerlijke nerd was wakker geschud. Misschien was dat chemische en natuurkundige toch iets voor mij, ondanks dat het mij vroeger op school weinig kon boeien.
Wie niet waagt
Het heeft altijd in mijn hoofd gespeeld dat ik nog eens een studie zou gaan doen. Maar ja, wanneer, wat, waarom? De bevelvoerdersopleiding duurde ongeveer een jaar. Dat vond ik al pittig. Laat staan een studie van vier jaar. Eerst maar eens aangeklopt bij iemand waarvan ik verwachtte dat zij goede tips zou kunnen geven. Ik had van haar een aantal lessen gehad bij de instructeursopleiding, dus we kenden elkaar al een beetje. We spraken een halfuur en ik was al weer wat verder. Daarna heb ik een aantal malen gesproken met Adviseurs Gevaarlijke Stoffen (AGS). Iedereen was zeer behulpzaam. De richting die ik op wilde gaan werd steeds duidelijker.
Scheikunde, natuurkunde en wiskunde. De bètakant van wetenschap waar de meeste mensen de rillingen van krijgt. Ik ook vroeger. Toch reageerde ik op de vacature van AGS. Ik wist dat je minimaal een HBO-diploma hiervoor moest hebben, maar ach, wie niet waagt…
Voor deze sollicitatie werd ik afgewezen, maar de voorzitter van de selectiecommissie nodigde mij uit voor een gesprek. Zijn advies: “Ga een studie doen die je volhoudt. Voor daarna zien we mogelijkheden.”
Alle adviezen bij elkaar, en nog het belangrijkst: mijn eigen gevoel, zeiden: ga Chemische Technologie studeren. Ik schreef een plan en met een POP-gesprek is het van start gegaan.
