Van geen idee tot HBT
08 juni 2023
Benjamin, Beleidsmedewerker Incidentbestrijding Gevaarlijke Stoffen
Deze maand schrijft Benjamin een vervolg op zijn column die vorige maand verscheen.
Hoe kom je bij de brandweer? Na het bezoek aan kazerne Delft, in verband met het verjaardagsfeestje van mijn zoontje, was dat de vraag die mij bezighield. Er was maar één manier om daarachter te komen en dat was gewoon aankloppen. De week erna trok ik de stoute schoenen aan en belde ik aan bij de kazerne. Ik werd vriendelijk te woord gestaan door een man met een dikke snor. Hij vertelde mij dat er jaarlijks sollicitatierondes worden gehouden als er nieuwe manschappen nodig zijn. Daarop heb ik een open sollicitatiebrief geschreven voor de nieuwe sollicitatieronde.
Ik was niet de enige die het idee had dat werken bij de brandweer uitdagend, mooi en ook gewoon leuk is. Rond de zeshonderd sollicitanten voor een handvol vacatureplekken was normaal. Ik kwam door de brievenselectie van wat toen nog korps Delft-Rijswijk en mocht ik de testen doen die de fysieke en mentale geschiktheid van een sollicitant peilen. Nadat ik alle testen had volbracht, waren we met elf man over. Helaas werden er maar negen man aangenomen en trok ik aan het kortste eind.
Een nieuwe poging
Poging twee liet even op zich wachten. Op een dag werd ik gebeld door de brandweer: “Er komt weer een ronde aan, heb je nog interesse? Oh ja, omdat de testen meer dan een jaar geleden waren, moet je alles opnieuw doen.” Tja, wat te doen? Gelukkig heb ik daar niet te lang over nagedacht en heb ik gewoon alles weer gedaan. En alles weer volbracht. Deze keer was het bingo!
De opleiding startte op de Tol, het inmiddels verdwenen oefenterrein naast het spoor te Delft. In deze tijd begon je als Aspirant Brandwacht, daarna werd je Brandwacht Tweede klasse en als de gehele basisopleiding klaar was, mocht je jezelf Brandwacht Eerste Klasse noemen. Tijdens de opleiding liep je stage in de operationele ploegen. Het rooster bestond uit een eenvoudig Excelsheet met alle ploegen en de bijbehorende namen op een rij. Achter de namen stonden de beginletters van de specialismes waarvoor de desbetreffende persoon kon worden ingezet. Dit waren er drie: C: chauffeur, D: duiker en G: gaspakdrager. Achter sommige namen stonden ze alle drie. Dat wilde ik ook: CDG achter mijn naam. Hoe meer verbreding van mijn taken, hoe liever.
Zo veel mogelijk specialismen
De eerste letter werd de D. Om aangenomen te worden moest je duiker kunnen worden. Daarop was ik uitgebreid getest en gekeurd. Niet iedereen van mijn lichting wilde duiker worden, maar ik juist heel graag. De duikopleiding begon net na mijn basisopleiding. Het bleek een gaaf en uitdagend specialisme.
De volgende letter was de G. De gaspakdragers in spe werden intern opgeleid. Samen met enkele manschappen van kazerne Rijswijk, zodat we onderling personeel konden uitwisselen.
En, tot mijn verbazing, kwam ook de C daar ineens. Na iets meer dan een jaar in dienst bij de brandweer vroegen ze mij of ik chauffeur wilde worden. Graag natuurlijk! Je ging dan na verloop van tijd rijden in een autospuit, hoogwerker, haakarm-chassis, hulpverleningsvoertuig met kraan et cetera.
De volgende afkorting wordt: HBT en volgt in de volgende column.
